در ۱۴سالگی به دلیل مشکلات مالی مدرسه را رها کرد. سپس به آرمان­‌های ایرلند علاقه­‌مند شد و در اوایل دهه ۱۹۲۰ در جنگ داخلی ایرلند با انگلستان شرکت کرد و به خاطر فعالیت در ارتش جمهوری‌خواه ایرلند، مدتی از دوران جوانی‌اش را در زندان به سر برد. او پس از برقراري صلح، در دوبلین کتابدار شد و در همین حین داستانهای کوتاهی می‌­نوشت و برای مجله‌ها می‌فرستاد. اوکانر در دهه 1930 ریاست تئاتر اَبی دوبلین را عهده‌­دار شد و توسط ویلیام باتلر ییتس شاعر سرشناس ایرلندی و دیگر اعضای انجمن ملی تئاتر ایرلندی شناخته شد. ویلیام باتلر ییتس، شاعر معروف ایرلندی، یکی از مشوقان و حامیان عمده‌اش بود و او بود که به این نویسنده‌ی پیشتاز «چخوف ایرلند» لقب داد.

در فاصله سال‌های ۱۹۴۵ تا ۱۹۶۱ با انتشار داستان‌های کوتاهش در مجله نیویورک آمریکا شهرتی بسزا یافت و در دهه ۱۹۵۰ در برخی از دانشگاه‌های آمریکایی در مقام استاد میهمان تدریس کرد. وی در دانشگاه‌هاي نورت وسترن و هاروارد به تدريس ادبيات به ويژه ادبيات داستاني پرداخت و مدت مديدي هم صبح روزهاي يكشنبه در تلويزيون «سي‌بي‌اس» می‌نشست و فقط داستان می‌خواند.

دوران کودکی و جوانی او در کتاب‌های «یک فرزند تنها» و «پسر پدرم» به طور مفصل آمده است که به ترتیب در سال‌های  ۱۹۶۱ و ۱۹۶۹ چاپ و منتشر شد.

او بیشتر عمرش را در آمریکا به تدریس و نوشتن گذراند و بسیاری از داستان‌های او برای نخستین بار در آمریکا منتشر شدند. از سال ۲۰۰۵ به افتخار وی، جایزه‌ای به نام جایزۀ بین‌المللی داستان کوتاه اوکانر به بهترین مجموعه‌ داستان‌های کوتاه اعطا می‌شود.

اوکانر از بنیانگذاران داستان‌های کوتاه نوین محسوب می‌شود. او در اغلب داستان‌هایش که بسیاری از آنها در مجله نیویورکر به چاپ رسیده، تصویری واقع‌گرایانه از زندگی روزمره مردم ایرلند را ارائه می‌دهد که به همراه صفات و خصوصیات آنها و با چاشنی طنز و بذله‌گویی شعرگونه بیان شده است. کتاب «صدای تنها» براساس سلسله سخنرانی هایی که اوکانر در سال 1961 در دانشگاه استانفورد امریکا ایراد کرد، نوشته شده است و دیدگاه‌های ارزشمند این نویسنده را در مورد داستان کوتاه مطرح می‌کند.

مجموعه داستان‌های کوتاه زیادی از فرانک اوکانر به زبان فارسی ترجمه و در ایران منتشر شده‌اند مشهورترین داستان وی «عقده­ی ادیپ من» نیز بارها در کتاب‌های مختلف ترجمه و چاپ شده است. مجموعه داستانی تحت عنوان «نوازنده شیپوری که به ایرلند خیانت کرد» با ترجمه خانم مرضیه خسروی از سوی نشر روزگار ارائه شده است.

از دیگر آثار او می‌توان به «میهمانان شب»، «ژله سیب زمینی»، «استخوان‌بندی مبارزه»، «عصب مشترک»، «یادداشت های یک مسافر»، «آینه در راه»، «نخستین اعتراف» و «مرد خانه» اشاره کرد. فرانک اوکانر در دهم مارس ۱۹۶۶در سن ۶۲ سالگی در دوبلین چشم از جهان فروبست.
با کلیک در اینجا مصاحبه‌ای که با فرانک اوکانر صورت گرفته را می‌توانید بخوانید.

برای شنیدن دو داستان کوتاه از این نویسنده در «سایت ایران صدا» اینجا کلیک کنید.