بازمانده روز

بالای 16 سال

داستانی داستان تاریخی

برنامه مطالعاتی

آمار مطالعه دیگران

توضیحات اسماعیل زاده درباره کتاب:

در پیش‌گفتار مترجم این متن آمده است که به نظرم بهترین توضیح برای این داستان است:
این یک داستان ساده و سرراست نیست؛ در واقع بافت پیچیده از چند لایه داستان است که هر کدام در ترازو و زمان خودشان جریان دارند، و خواننده‌ی داستان باید به آنها توجه داشته باشد.
لایه‌ی بالایی یا بیرونی سرگذشت مردی است به نام استیونز که بیش از ۳۰ سال در خانه یکی از اشراف انگلستان به نام لرد دارلینگتون پیش خدمت بوده است و اکنون که بساط آن خانه برچیده شده دارد خاطراتش را به صورت یادداشت‌هایی که از یک سفر شش روزه به صفحات غرب انگلستان بازمانده است برای ما نقل می کند...
لحن قالب در این داستان لحن رسمی و مضحک پیشخدمتی است که یک عمر ناچار بوده در دایره‌ی زبان خشک و بی‌جانی که بیرون رفتن از آن در حد او نیست حرف بزند. می‌توان گفت که سراسر این داستان سلسله‌ی بی‌پایانی است از کلیشه‌های فرسوده‌ی زبان نوکرمآب و اداری انگلیسی.

جوایز و افتخارات کتاب:

جایزه بوکر 1989

نظر اسماعیل زاده :

به نظر من یک داستان فوق‌العاده قوی است که از خواندن آن لذت بردم. لحن رسمی پیشخدمت که راوی داستان است کمی خسته‌کننده بوده، ولی اصل روایت به اندازه‌ی کافی برای خواندن کتاب کشش ایجاد می‌کرد.


ثبت نظر شما


باید برای خودت خوش باشی. بهترین قسمت روز شب است. تو کار روزت را انجام داده‌ای. حالا پاهات را بگذار بالا و خوش باش. من این جوری می‌بینم. از هر کس می‌خواهی بپرس. بهترین قسمت روز شب است.

اسماعیل زاده این بریده کتاب را درج کرده.

پیش خدمت خوب آن است که کاملا و تماما در نقش خود «جا افتاده» باشد؛ نباید این نقش را مانند لباس نمایش یک ساعت به دوش بیندازد و ساعت دیگر آن را از دوش بردارد. برای پیش خدمتی که به «تشخص» و حیثیت خود اهمیت می‌دهد فقط و فقط یک وضع وجود دارد که در آن می‌تواند از نقش خود بیرون بیاید، و آن تنهایی مطلق است.

اسماعیل زاده این بریده کتاب را درج کرده.