از دو که حرف می زنم، از چه حرف می زنم

توضیحات محبوبه اسماعیل زاده درباره کتاب:

این کتاب مجموعه‌ای از خاطرات و تأملات شخصی هاروکی موراکامی درباره‌ی دویدن و زندگی است. موراکامی در این اثر از تجربه‌هایش به عنوان دونده‌ی ماراتن سخن می‌گوید و نشان می‌دهد که چگونه دویدن برای او تنها یک ورزش نیست، بلکه نوعی فلسفه‌ی زندگی و ابزار تمرکز در نویسندگی است.

در خلال روایت‌های کتاب، خواننده با روحیات درونی و نگرش عمیق موراکامی به زندگی آشنا می‌شود؛ او از انضباط، استقامت، تنهایی و سکوتی می‌گوید که دویدن برایش به ارمغان آورده است. موراکامی توضیح می‌دهد که همان‌طور که در دویدن باید صبور، مداوم و پایدار بود، در نویسندگی هم همین ویژگی‌ها نقش کلیدی دارند.

این کتاب به شکلی ظریف نشان می‌دهد که ورزش می‌تواند تأثیرات پنهان و عمیقی بر ذهن، روح و حرفه‌ی انسان بگذارد؛ دویدن برای موراکامی نوعی مراقبه است که به او کمک می‌کند در مسیر زندگی و خلاقیت تعادل خود را حفظ کند.

به طور خلاصه، «دو که حرف می‌زنم، از چه حرف می‌زنم» اثری است تأمل‌برانگیز و الهام‌بخش که رابطه‌ی میان جسم، ذهن و هنر را از نگاه یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان معاصر به تصویر می‌کشد.