دنیای سوفی
بالای 16 سال
- تعداد صفحات : ۶۰۷صفحه
- نویسنده : یوستین گردر
- مترجم : حسن کامشاد
- انتشارات : نیلوفر
- سال نشر : ۱۳۷۴
- شابک : ۹۷۸۹۶۴۴۴۸۰۴۱۶
برنامه مطالعاتی
چکیده کتاب از زبان محبوبه اسماعیل زاده:
«دنیای سوفی» داستان دختری نوجوان به نام سوفی آموندسن است که روزی نامهای مرموز دریافت میکند که فقط یک سؤال در آن نوشته شده:"تو کیستی؟"
سپس سؤالهای بیشتری دربارهی جهان، هستی، زمان، و انسان برایش فرستاده میشود. بهتدریج او وارد یک دورهی آموزش فلسفه میشود که توسط مردی مرموز به نام آلبرتو ناکس هدایت میشود. در این مسیر، سوفی با تاریخ فلسفهی غرب آشنا میشود: از سقراط و افلاطون گرفته تا نیچه، کانت، دکارت، و سارتر.
جوایز و افتخارات کتاب:
جایزه منتقدان ادبی نروژ (Norwegian Critics Prize for Literature)در سال ۱۹۹۱ برای بهترین کتاب کودک و نوجوان در نروژ.
ترجمه به بیش از ۶۰ زبان دنیا
فروش بیش از ۴۰ میلیون نسخه در سراسر جهان
نظر محبوبه اسماعیل زاده :
به نظرم کتاب خیلی خوبی بود. اینکه تاریخ فلسفه رو در طی یک داستان پرکشش و پرتعلیق معرفی میشد؛ خوندن کتاب رو لذتبخشتر میکرد. خیلی عالی به معرفی هر فیلسوف و نظریات مهمش پرداخته شده بود. چیزهای خیلی زیادی از این کتاب یاد گرفتم.من کتاب رو در نوجوانی حوصله نکرده بودم تا اخر بخونم. شاید الان خوندنش یکم دیر بود ولی کلا به نظرم بالای ۲۰ ساله ها از خوندنش بیشتر لذت میبرن و میفهمن.
نها نکتهای که به نظرم کمی ضعف داشت، فصلهای پایانی بود که بعد از تمام شدن تاریخ فلسفه، بیشتر به جمعبندی داستان پرداخته بود و این بخشها کمی کشدار و طولانی شده بود.
هر کس که بداند که نداند از همه داناتر است. سقراط خود گفت: «یکچیز را خوب میدانم، و آن این است که هیچ نمیدانم.» این گفته را به خاطر بسپار، چون، حتی در بین فلاسفه، اعترافیست بسیار نادر.
محبوبه اسماعیل زاده این بریده کتاب را درج کرده.
مهمترین وظیفه فلسفه این است که انسان ها را از نتیجه گیری سریع برحذر کند، زیرا این نتیجه گیری های سریع میتواند به خرافات منجر شود.مثلاً گربه سیاهی را در خیابان می بینی؛ چند دقیقه بعد زمین می خوری و دستت می شکند. میان آن گربه ی سیاه و زمین خوردن تو هیچ رابطه علّی وجود ندارد. در علم هم مسئله همین طور است. نتیجه گیری سریع در علم نیز خطاست. اگر بسیاری از مردم دارویی را مصرف کنند و سلامتی خود را به دست آورند، باز هم نمی توان ادعا کرد که آن دارو درمان قطعی بیماری آنها بوده است. در این مورد آزمایش هایی روی گروهی از مردم انجام شده است که فکر می کردند با فلان دارو درمان می شوند. به جای آن دارو به آنها آرد و آب داده اند. آیا بعد از این که آنها هم سلامتی خود را به دست آوردند، می شد ادعا کرد که آن دارو این کار را کرده است؟ در این مورد احتمال سومی به درمان آنها کمک کرده است؛ مثلاً اعتقاد به موثر بودن آن دارو.
محبوبه اسماعیل زاده این بریده کتاب را درج کرده.
ثبت نظر شما